Sprzęt biwakowy
Turysta-kajakowiec, aby mieć swobodę i niezależność, musi posiadać odpowiedni sprzęt biwakowy.
Korzystanie ze stanic i przygodnych kwater, jak też ośrodków campingowych nie zawsze daje nam zadowolenie, tym bardziej że jesteśmy uzależnieni od miejsca postoju. Staramy się więc posiadać swój namiot, ewentualnie zastępcze płachty namiotowe. Kupno namiotu wiąże się zawsze z pewnymi trudnościami. Po pierwsze, jest to poważny wydatek, a po drugie, liczba produkowanych typów wywołuje rozterkę co do wyboru. Musimy pamiętać, iż namiot turysty-kajakowca ma być lekki, nieprzemakalny, wygodny, obszerny, łatwy do rozstawiania i spakowania i z podłogą podgumowaną.
Najczęściej spotykanym namiotem w wędrówkach kajakowych jest namiot typu domkowego. Namiot ten posiada wszytą podłogę, jest łatwy w rozstawianiu, waży około 8 kg. Produkowany jest przez Zakłady w Legionowie jako model „Turystyczny 2″ o wymiarach 2,55X1,25X1,20, z tkaniny impregnowanej w rozmaitych kolorach.
W wyposażeniu w/w namiotu znajdujemy: komplet stelaży, śledzi, linki, pokrowiec i worek na śledzie.
Bardzo wygodny jest także namiot „Turystyczny 3″ o wym. 2,70X1,80X1,80, wadze 7,40 kg, posiadający przy tylnej ścianie absydę na bagaż.
Ceny namiotów najbardziej przydatnych dla turysty-kajakow-ca wahają się od 1100 do 2800 zł.
Nie zawsze turysta może pozwolić sobie na taki wydatek, tym bardziej jeśli kompletowanie ekwipunku rozpoczyna od podstaw. Jeśli zdecyduje się wykonać namiot samodzielnie — wzorując się na namiotach fabrycznych — wówczas koszt jego wyniesie 500—600 zł.
Jeśli nie dysponujemy żadnym namiotem ani gotówką na zakup takowego, zabezpieczamy się od przykrych warunków atmosferycznych tzw. płachtami namiotowymi. Płachtę taką, która nie wymaga dużych nakładów pracy i środków pieniężnych, można wykonać z tkaniny namiotowej, a także ze starej plandeki czy też podniszczonego materiału nieprzemakalnego.
Namiot tropik czy płachty namiotowe, by przedłużyć im „życie , musimy konserwować i w miarę zabezpieczyć od niewłaściwej eksploatacji, pamiętając, iż należy:
1. Chronić je przed rozdarciem lub przedziurawieniem. Jeśli już mamy jakąś usterkę, to należy naprawić łatką o równych brzegach, wyciętą z tego samego materiału (impregnowaną), na wierzchniej stronie przeszywając podwójnym ściegiem. Jeśli istnieje przetarcie, łatamy od wewnątrz.
2. Chronić przed nadmiernym nasłonecznieniem.
3. Odciągacze (linki) winny być na luzie.
4. Namiot i tropik przed spakowaniem winny być wysuszone, a nagumowana podłoga lekko natalkowana.
5. Przed złożeniem na okres zimowy namiot, tropik lub płachta winny być dokładnie wysuszone, przewietrzone i przejrzane. To samo odnosi się do linek i śledzi.
Sprzęt w/w zabezpieczamy w sposób następujący:
a) namiot, tropik lub płachtę namiotową poreperowaną, czystą, uzupełnioną przez wymianę uszkodzonych pętelek, guzików, zamków błyskawicznych, zatrzasków itp. składamy luźno i w miarę możliwości w okresie zimy parę razy przewietrzamy;
b) jeśli materiał namiotu, tropiku, płachty jest zanieczyszczony plamami, wywabiamy je proszkiem „Tri” lub oddajemy do pralni chemicznej;
c) linki-odciągacze lekko natłuszczamy i po wysuszeniu ciasno zwijamy;
d) śledzie-kołki uzupełniamy, czyścimy, jeśli są drewniane przecieramy pokostem, jeśli metalowe — wazeliną lub olejem;
e) maszty — postępujemy tak jak w pkt. d) tj. części drewniane pokostujemy, metalowe lekko natłuszczamy.
Nieodzowną częścią naszego wyposażenia jest materac gumowy, oraz śpiwór. Na rynku możemy dostać śpiwory puchowe, z waty, wełniane oraz z materiałów syntetycznych. Śpiwór taki możemy wykonać sami, ze starych materiałów, wzorując się na fabrycznych. W czasie sezonu śpiwór czyścimy, trzepiemy, po sezonie zaś wytrzepany, oczyszczony z plam i wysuszony składamy luźno w torbie antymolowej.
Poduszka powietrzna jest konserwowana jak materac, musi być chroniona przed przetarciem lub przebiciem. W wypadku uszkodzenia natychmiast usuwamy usterkę przez oczyszczenie i przylepienie łatki klejem gumowym.